บันทึกสะท้อนคิด ประจำวันศุกร์ที่ 12 มิถุนายน 58

         วันนี้วันศุกร์ มีแค่เรื่องมา แบ่งปัน "รอยยิ้ม" การที่เราได้ทำงานร่วมกับเด็กๆ เป็นงานที่มีความสุขสุดๆแล้ว สำหรับฉัน ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทั้งๆที่รู้ๆก็ใจมันรัก รักเด็ก อารมณ์ประมาณว่าเป็นนางสาวไทยยังไงยังงั้น 555 แค่ฉันรู้สึกว่าเวลา วันๆนึงนี่เดินไปเร็วมากๆเลย  อะไรนะจะถึงเวลากลับบ้านแล้ว แบบไม่รู้ตัว บางทีแอบโกรธเวลา ทำไมเธอเดินเร็วนัก เด็กๆก็มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเรา คือรอยยิ้ม เสียงหัวเราะที่มัน บ่งบอกถึงความสุขของเขา มันเป็นการสื่อสารทางอารมณ์ ที่เราสามารถ รับรู้ได้ เหมือนมีพลังงานบางอย่างที่ ทำให้เรา Happy ก็แล้วกัน... เป็นเหมือนเรามั้ยเอ่ย... อาชีพครูนี่เป็นอาชีพในฝันของเราเลยล่ะ ฝันว่าอยากเป็น "ครูสาวที่แสนสวย"  ในสักวันหนึ่งเราจะทำให้มันสำเร็จให้ได้... ขอกำลังใจด้วยจ้า